در اردوی تیم ملی تمرین حرف نزدن بکنید
به گزارش انجمن گلف، دو مصاحبه از دو بازیکن باتجربه‌ی تیم ملی در 24 ساعت اخیر نشان داده است که حتی ملی پوشان باسابقه‌ی ایران هم در رویارویی با خبرنگاران کنترلی بر حرف هایشان ندارند.
«در صفحه شخصی خودم ده کپشن بدتر گذاشتم ولی هیچ مشکلی پیش نیامد. صفحه خودم است و هرچی دلم بخواهد می گذارم». شجاع خلیل زاده، حامی تیم ملی ایران این حرف را در دفاع از پست اینستاگرامی اش که نوشته بود: «اکثر مردم از مغزشان استفاده نمی کنند» به خبرنگاران گفت.
چهارشنبه عصر کاروان تیم ملی بعد از تورنمنت العین به ایران برگشت. خبرنگارانی که ساعتی منتظر حضور بازیکنان بودند تا درباره ی شکست ازبکستان از آنها سؤال بپرسند با دیدن هر بازیکن دور آنها حلقه می زدند. برخی مثل کنعانی و حسینی با گفتن این که مصاحبه نمی کنند، به خانه شان رفتند. دراین میان اما شجاع خلیل زاده در مصاحبه ای نسبتاً طولانی حرف های مجازی اش را به عرصه ی واقعی کشاند.
او که خیلی زود در بین سؤالات پی در پی خبرنگاران درباره ی پنالتی نزدن در بازی ازبکستان عصبانی شده بود، عنوان کرد: «ما در مملکتمان مشکل داریم و همه می دانند و شما آمدید از من درباره ی فوتبال سؤال می پرسید و جوری ما را تحت فشار گذاشتید که ما وقتی به زمین می رویم استرس داریم».
اظهاراتی مشابه حرف های طارمی بعد از باخت به ازبکستان که از یک معضل و مشترک تیم ملی در اینروزها پرده برداشته.
عصبانیت توان تصمیم گیری را می کاهد و در لحظه ی احساسی، فرد به طور معمول تصویری ناصحیح از خودش به جامعه نشان داده است. این همان کاری است که در ماه های اخیر بارها از بازیکنان مختلف تیم ملی سرزده. این در شرایطی است که در دنیای شبکه های اجتماعی رفتار حرفه ای به درون مستطیل سبز خلاصه نمی شود و بازیکن سطح بالا باید در بیرون از زمین هم مراقب رفتار و گفتارش باشد.
در عصر فضای مجازی هر حرفی که بازیکن در شبکه های اجتماعی یا مقابل دوربین می زند، قسمتی از برند شخصی او می شود. هر حرف نسنجیده ای سبب می شود تصور هواداران و مردم نسبت به او تخریب شود یا حتی از بُعد مادی قراردادهای تبلیغاتی اش به علت بازخورد منفی جامعه از بین برود.
مهدی طارمی، علیرضا بیرانوند و شجاع خلیل زاده در حالی بعنوان بزرگ ترهای تیم ملی از فشار مردمی بر تیم و افزایش استرس بازیکنان در زمین می گویند که خودشان با حرف هایشان هیزم بیشتری در آتش می اندازند. یک اظهارنظر نسنجیده حالا چندبرابر بازنشر می شود، از متنش جدا و با تفاسیر مختلف همراه می شود. حالا یک کپشن نیم خطی حاشیه های تازه ایجاد نماید و فشار رسانه ای روی کل تیم را بالا می برد.
در فوتبال حرفه ای شیوه ی مواجهه با رسانه ها نظام مند است. بازیکنان پیش از فصل و حتی پیش از هر مسابقه، از طرف مدیران رسانه ای تیم توجیه می شوند. می دانند چه مطالبی را نباید مطرح کنند، چه طور سؤالات تحریک آمیز را مدیریت کنند و چه طور بدون توهین پاسخ دهند.
چیزی که در ماه های اخیر در تیم ملی کم تر و کم تر دیده می شود. حالا هر مصاحبه ی بازیکنان و حتی کادر فنی بجای آن که آبی روی آتش اعتراضات باشد، مانند بنزین آنرا مشتعل تر می کند.
تقریباً تمام تیم های بزرگ دنیا بر پست های بازیکنان، استوری ها، رفتار در میکسدزون نظارت دارند و در صورت خطا آنها را جریمه می کنند. بعنوان مثال، سال قبل بعد از افت مهدی طارمی در اینتر، ماتری، مهاجم ایتالیایی سابق یوونتوس به شدت از بازی او انتقاد نمود و اظهار داشت: «او در حرکاتش واقعا دست وپا چلفتی است». انتقادی که بیشتر شبیه به توهین بود. بااین حال طارمی در آن برهه هیچ جوابی به این صحبت ها نشان نداد. شاید یک دلیلش همین رفتار سفت وسخت باشگاه های درجه ی یک در قبال رسانه ها باشد. طارمی بعد از بازی با ازبکستان در مقابل انتقاداتی به مراتب ملایم تر واکنش شدیدی نشان داد. اینجا را بخوانید.
در یک نمونه ی شاخص دنی آلوز، حامی وقت بارسلونا در صفحه ی اینستاگرامش لب به انتقاد از رسانه ها گشود و نوشت: «هر روز بیشتر از روز پیش از این که قسمتی از این ورزش هستم، احساس شرمساری می کنم. ما بازیکنان فقط به دفاع از رنگ لباس تیممان مشغول هستیم و شادی یا ناراحتی مان هنگام برگشت به خانه ناشی از نتایج تیم است و بس. احساس می کنم طعمه سودجویی رسانه ها هستیم و آنها از ما برای فروش و درآمد بیشتر رسانه هایشان استفاده ابزاری می کنند. در مطبوعات، بیشتر جنجال می بینید و کمتر خبری از تحلیل دقیق بازیها و اشاره به شرایط بازی دیده می شود».
باشگاه بارسلونا فورا بعد از این اظهارات آلوز در اطلاعیه ای نوشت: اظهارات بازیکن ما و زبان توهین آمیز او خطاب به رسانه، مورد تأیید باشگاه نیست. هر بازیکنی مجاز به بیان احساسات و عقاید خود است، اما باشگاه بارسلونا تاکید می کند نقشی در انتشار گسترده اظهارات آلوز نداشته و آنرا تأیید نمی کند.
بازیکنان در دنیای حرفه ای فوتبال حالا تنها مدیر برنامه ندارند بلکه مدیر روابط عمومی شخصی و حتی مشاور شبکه های اجتماعی هم در کنارشان دارند. افرادی که پیش از انتشار هر حرف مهم یا مصاحبه با آنها مشورت می کنند. همه ی این ها برای حفظ تصویر حرفه ای و ممانعت از اشتباهات احساسی است.
چیزی که اینروزها نه فقط در لیگ برتر ایران که در تیم ملی هم دیده نمی گردد. نقش مدیران رسانه حالا تنها به کری های اینستاگرامی یا انتشار پوسترهای پیش از بازی خلاصه شده. شاید بهتر باشد حالا در حالی که فشار بالاتر از همیشه به کادر فنی تیم ملی و بازیکنان وارد می شود، اعضای تیم ملی در اردوها «تمرین حرف نزدن» را جدی تر پیگیری کنند. شاید در این صورت رابطه ی مردم و تیم ملی در آستانه ی جام جهانی گسسته نشود.
منبع: فارس
این در حالی است که در دنیای رسانه های اجتماعی رفتار حرفه ای به درون مستطیل سبز خلاصه نمی شود و بازیکن سطح بالا باید در بیرون از زمین هم مراقب رفتار و گفتارش باشد.
در عصر فضای مجازی هر حرفی که بازیکن در رسانه های اجتماعی یا مقابل دوربین می زند، قسمتی از برند شخصی او می شود. می دانند چه مطالبی را نباید مطرح کنند، چه طور سؤالات تحریک آمیز را مدیریت کنند و چه طور بدون توهین پاسخ دهند.
چیزی که در ماه های اخیر در تیم ملی کم تر و کم تر دیده می شود. هر بازیکنی مجاز به بیان احساسات و عقاید خود است، اما باشگاه بارسلونا تأکید می کند نقشی در انتشار گسترده اظهارات آلوز نداشته و آن را تأیید نمی کند.
بازیکنان در دنیای حرفه ای فوتبال حالا تنها مدیر برنامه ندارند بلکه مدیر روابط عمومی شخصی و حتی مشاور رسانه های اجتماعی هم در کنارشان دارند.
این مطلب انجمن گلف را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان انجمن در مورد این مطلب