احسان حدادی:
عاشق مدال المپیك هستم
به گزارش انجمن گلف قهرمان پرتاب دیسك ایران این روزها خویش را برای حضور در رقابت های المپیك 2020 آماده می كند.
مهری رنجبر: احسان حدادی، این روزها دور از هیاهو در جزیره كیش تمرین می كند و تمرین. تا به قول خودش به عشقش ؛مدال المپیك برسد. حتی واریز حقوق 6 ماهه اول المپیك هم خبری نبود كه پرتابگر دیسك را به وجد بیاورد. چون كه اعتراف می كند، حقوق ماهیانه 5 میلیونی به او انگیزه نمی دهد. البته اعتراضی هم ندارد. *ظاهرا هفته پیش حقوق 6 ماهه اول المپیكی ها را واریز كرده اند، فدراسیون هم برای واریز كرده. خبر داری؟
نمی دانم، من حسابم را چك نكرده ام. *یعنی حالا هم با شنیدن خبر واریز حقوق خوشحال نشدی؟
به نظرم باید بررسی نمایند، ببینند حقوق ماهیانه 5 میلیونی به ورزشكاران المپیكی انگیزه می دهد یا نه. واقعیت قضیه اینكه به من هیچ انگیزه ای نمی دهد. چون كه با 5 میلیونی كه یكسال می دهند چه كار می شود كرد؟ می شود خانه یا ماشین خرید ؟ یا كارو كاسبی راه انداخت؟ اصلا كسی كه سهمیه می گیرد واقعا محتاج 5 میلیون است؟ *تو نظر دیگری داری؟
من اگر باشم می گویم احسان حدادی 40 درصد شانس مدال المپیك دارد و 8 سال پیش هم مدال نقره گرفته، حقوق ماهیانه 10 میلیونی می گیرد. ولی حسن یزدانی كه یك مرتبه قهرمان المپیك شده و 80 درصد شانس مدال دارد ماهی 30 میلیون، نه 50 میلیون بگیرد كه تا المپیك بشود 600 میلیون تومان تا بتواند آپارتمان بخرد. با این برنامه من ورزشكار با تجربه توقعم بالا نمی رود. *مطمئنی آن وقت با این برنامه دلخوری پیش نمی آید؟
كار منطقی است و دلخوری پیش نمی آید. این سیستمی است كه حتی در اروپا و امریكا هم اجرا می شود. هرچند در همه دنیا رسم است وقتی ورزشكار مدال المپیك می گیرد، تا 4-5 سال بعد ساپورت می شود. این كار در ورزش جا بیفتد خیلی قشنگ تر است و انگیزه بیشتری به ورزشكار می دهد تا اینكه من یكسال پیش از المپیك ماهی 5 میلیون حقوق می گیرم و با مدال المپیك همه چیز تمام می شود. من سال گذشته در بازیهای آسیایی چهارمین مدال طلایم را گرفتم و بعد هیچی. *یعنی تو از طرح حقوق یكساله دلخوری؟
بحث من اعتراض نیست، می گویم حقوقی كه یسكال پیش از المپیك به ورزشكار داده می شود چه دردی را دوا می كند؟ هیچ انگیزه ای نمی دهد. شاید بیشتر از آن تماس تلفنی یا سركشی هایی كه مسؤلان ورزش به ورزشكاران دارند دلگرم كننده تر باشد. شاید باور نكنید همین كه آقای افشارزاده هفته پیش آمد سر تمرین من خیلی برایم لذتبخش بود و انگیزه بیشتری از خبر واریز حقوق 5 میلیونی داشت. *چه اتفاقی می افتد كه دوومیدانی ایران برای المپیك 2020 تنها دو سهمیه می گیرد؟
دوومیدانی ایران شاید 10 چند دوره المپیك رفته اما تنها یك مدال گرفته و یك نفر هم فینالیست داشته است. این نشان داده است دوومیدانی ایران از دنیا خیلی عقب است. فكر نمی كنم حالا، حالا ها مدال المپیك بگیرد. در مواد دیگر كه فدراسیون اصلا كار نكرده است. با اینكه پتاسنیلش را دارد. من حتی در جاكارتا به وزیر گفتم دوومیدانی ایران می تواند 10 مدال طلا بیگرد اما 6 تا 8 سال باید كار شود، حتی شانس دو، سه مدال المپیك هم دارد. اما وقتی سلیقه ای عمل كرده ایم، عرف انجام نمی دهیم نتیجه اش خداحافظی پشت سر هم قهرمانان است. فدراسیون مدیریت درستی نداشت وگرنه چرا باید برادران صمیمی با ركورد 65 متر و 20 سانتیمتر، محمد ارزنده، كاوه موسوی و... خداحافظی كنند؟ صمیمی ها رقبای من بودند و من همیشه احساس خطر می كردم. همین حالا محسن ربانی ركورددار پرش با نیزه برگردد، طلای آسیا را می گیرد. *همه می گویند اگر تو هم مدال المپیك نداشتی، تاكنون حذفت كرده بودند.
هیچ وقت دوست نداشتم جلوی كسی باشم و همیشه سرم به كار خودم بوده. اگر هم حرفی زده ام به خاطر منافع شخصی نبوده و به خاطر دوومیدانی ایران بود. در دوومیدانی كه ورزش ركوردی است اگر خوب باشی كسی نمی تواند بگوید مسابقه نمی بریم. در این مدت بودجه فدراسیون 7 میلیارد بوده كه یك میلیاردش را صرف من كرده اند اما می گفتند نصف بودجه فدراسیون را به احسان داده اند، در حالیكه نتیجه همان یك میلیارد هم مدال طلای آسیا بودهمه دوست دارند كنار خانواده اشان باشند، منم از خدایم بود در تهران كنار خانواده و با دوستانم باشم اما قید خوشی هایم را زدم تا در المپیك مدال بگیرم. نهایت می خواهند 400 میلیون به من بدهند كه من با كارم همان را درمی آورم. من عشق مدال المپیك دارم. 254 251
این مطلب انجمن گلف را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب